Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

Σήφης Βαλυράκης 1943 -2021

 
Η απόδραση και η προσπάθεια διαφυγής στη Γιουγκοσλαβία

Κορυφαίο στέλεχος της αντι-χουντικής αντίστασης και του ένοπλου κλάδου του ΠΑΚ), ο Βαλυράκης ήταν καταζητούμενος από το καθεστώς της 21ης Απριλίου επί τρία χρόνια για βομβιστικές επιθέσεις και συνελήφθη τελικά το 1971, όπου βασανίστηκε και φυλακίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Απέδρασε όμως καθώς κατάφερε να κόψει τα κάγκελα του κελιού του και μετά προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο ηλεκτρικό δίκτυο των φυλακών. Στη συνέχεια ανέβηκε στην στέγη ενός τραίνου που πήγαινε στη Γιουγκοσλαβία. Για κακή του τύχη το τραίνο σταμάτησε για ανεφοδιασμό στα σύνορα, οι προβολείς των φυλακίων έπεσαν πάνω του, τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν. Αυτή τη φορά οδηγήθηκε στις φυλακές Κέρκυρας.

Τελικά κατάφερε πάλι να αποδράσει, αυτή τη φορά κολυμπώντας έως την Αλβανία. Αλλά το εκεί καθεστώς του Ενβέρ Χότζα νόμιζε πως ήταν Έλληνας κατάσκοπος της χούντας, και αρχικά του επέβαλε ποινή τριών ετών σε καταναγκαστικά έργα στο στρατόπεδο του Φίερι.

Όμως αυτή τη φορά στάθηκε τυχερός καθώς ο Ανδρέας Παπανδρέου κινητοποίησε τις επαφές του με το διεθνές Μαοϊκό και φιλοκινεζικό κίνημα (εκείνη την εποχή η Αλβανία ήταν δορυφόρος της Κίνας του Μάο) για να τον σώσει. Τελικά ο πρίγκιπας της Καμπότζης Σιχανούκ, στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, επενέβη στους Κινέζους, οι οποίοι επικοινώνησαν με τους Αλβανούς, και έτσι ο Σήφης Βαλυράκης αφέθηκε ελεύθερος. 
 
 
 
«Λευκό» στο Μάαστριχτ

Μια ιδιαίτερη πολιτική στάση του Σήφη Βαλυράκη ήταν ότι το 1992 είχε ψηφίσει «λευκό» στην κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ στο ελληνικό κοινοβούλιο. Υπέρ της συνθήκης είχαν ταχτεί τα κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συνασπισμός και ΠΟΛΑΝ του Αντώνη Σαμαρά, ενώ κατά της συνθήκης τάχθηκε μόνο το ΚΚΕ και η βουλευτής των Οικολόγων Εναλλακτικών Κατερίνα Ιατροπούλου.