Είναι αλήθεια πώς από τον Ιανουάριο του 1973 είχα δημόσια προτείνει λύση Καραμανλή. Αλλά το Καραμανλής ή τανκς έμεινε στην Ιστορία. Φυσικά συμφωνούσα με τη μεταβατική λύση Καραμανλή αλλά το σύνθημα «Καραμανλής ή τανκς» προέκυψε ως εξής: Έκανα τότε τις πρόβες μου μαζί με νέους τραγουδιστές τον Νταλάρα, τον Μητσιά, τη Φαραντούρη, τον Καλογιάννη για να πραγματοποιήσουμε τις περίφημες συναυλίες στο Καραϊσκάκη.
Είχαμε προγραμματίσει μετά από τις συναυλίες μας στην Αθήνα και τον Πειραιά να πάμε στην επαρχία. Τα είχαμε αναγγείλει αυτά εκείνη την ημέρα και είχα καλέσει και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι πρώτη φορά θα με έβλεπαν έπειτα από τόσα χρόνια να διευθύνω ορχήστρα σε πρόβα. Ήταν και μεγάλη η συναισθηματική φόρτιση. Την ώρα που τελείωσα την πρόβα και ήμουν έτοιμος να δώσω την press conference και να αναγγείλω το πρόγραμμα, εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν νομίζω ο Μολυβιάτης ή κάποιος από το Γραφείο του Καραμανλή. Μου είπε, ότι ο κύριος πρόεδρος θα σας παρακαλούσε να περιορίσετε τις συναυλίες σας μόνο στην Αθήνα.
Βέβαια απάντησα ξαναμμένος από την πρόβα και τον ενθουσιασμό του κόσμου: Πολύ άσχημα ξεκινάει η κυβέρνηση Καραμανλή. Δηλαδή μου απαγορεύει να κάνω συναυλίες; «Ναι», είπε «…το απαγορεύουμε. Υπάρχουν λόγοι που δεν πρέπει να πάτε έξω». Φυσικά και ο τρόπος που μίλησα εγώ ήταν λιγάκι άκομψος και νευρικός και στο βάθος μπορεί να είχε δίκιο ο Καραμανλής φοβούμενος τι μπορούσε να γίνει στην επαρχία.
Θα μπορούσε να γίνει προβοκάτσια, Εν πάση περιπτώση εγώ αγρίεψα και δήλωσα στους δημοσιογράφους: Αυτή τη στιγμή τηλεφώνησαν εκ μέρους του κυρίου Καραμανλή και μου απαγορεύουν να βγω έξω από την Αθήνα. Αρχίζει πολύ άσχημα τη διακυβέρνηση της χώρας με απαγορεύσεις και μπορεί αυτή τη στιγμή να είμαστε σε πολύ άσχημη κατάσταση και να έχουμε από τη μία τον Καραμανλή και από την άλλη τα τανκς αλλά όμως δεν δικαιούται να αρχίζει με απαγορεύσεις!
Την άλλη μέρα ή «Βραδυνή» είχε τίτλο «Καραμανλής ή τανκς»! Να το διαψεύσω αυτό; Να πω ότι δεν είναι δικό μου; Αφού κατά βάση συμφωνούσα διότι εγώ είχα προτείνει τη λύση Καραμανλή. Δεν ήταν όμως αυτό το σύνθημα μου. Επιπλέον ο Καραμανλής είχε πάντοτε δέος απέναντι μου με έβλεπε λίγο όπως ο διάβολος το λιβάνι...
>>> +++ www.in.gr/
Μίκης Θεοδωράκης – Μάνος Κατράκης, δύο εμβληματικές προσωπικότητες, που μοίρασαν τη ζωή τους στην τέχνη του και τους αγώνες. Η μοίρα το ‘φερε να «φύγουν» από τη ζωή, την ίδια μέρα με 37 χρόνια διαφορά.
Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης πέθανε σήμερα σε ηλικία 96 ετών.
37 χρόνια πριν, στις 2 Σεπτεμβρίου 1984, αποχαιρετούσε τον μεγάλο ηθοποιό Μάνο Κατράκη.
Το μοιρολόι του Μίκη Θεοδωράκη εκείνο το βράδυ πέρασε στην ιστορία.
Μαθαίνοντας για τον θάνατο του καλού του φίλου και συνεργάτη, στη διάρκεια συναυλίας, ο Μίκης Θεοδωράκης τραγούδησε με συγκλονιστικό τρόπο και αφιέρωσε στον Μάνο Κατράκη ένα ριζίτικο τραγούδι: «Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθεται ν’ αετός. Βρεγμένος χιονισμένος …παρακαλεί τον ήλιο ν’ ανατείλει».
>>> +++ www.topontiki.gr
1964: ”… Πιστεύω ότι εάν δεν ανακατευόμουν στην ΕΔΑ θα ήταν καλύτερα.
Ιανουάριος του 1973: " ... βγήκα και μίλησα για τον Καραμανλή
(είχε δημόσια προτείνει λύση Καραμανλή.)
Νομίζω ότι για μένα τον ίδιο ήταν πολύ μεγάλο λάθος. ... "
1974: “Καραμανλής ή τανκς”.
" Αυτό, λοιπόν, για εμένα ήταν το πιο μεγάλο λάθος "
Απόσπασμα από την Μηχανή του Χρόνου: Το περιστατικό στις φυλακές του Ωρωπού, τον Μάρτιο του 1970 που ήταν φυλακισμένος ο Μίκης, μία μπάντα που παίζει τα τραγούδια του, ο Χιώτης, κι ο ξυλοδαρμός από την Χούντας. Το περιστατικό το επιβεβαιώνει και ο Αντώνης Κασίτας, ο συγγραφέας του βιβλίου για τον Μανώλη Χιώτη
«Διαβάτη που περνάς από το σπίτι των τριών ηρώων του Υμηττού, γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου και ορκίσου εκδίκηση – ΕΠΟΝ»
Σύμβολο λευτεριάς Στις 28 Απρίλη του 1944, σ' ένα μικρό σπιτάκι στον Υμηττό, στη μια γωνία της οδού Κοραή, γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές και δοξασμένες σελίδες της Εθνικής Αντίστασης κατά των χιτλεροφασιστών κατακτητών και των συνεργατών τους. Τρεις ΕΠΟΝίτες του ΕΛΑΣ της Αθήνας, ο Δημήτρης Αυγέρης (18 χρ), ο Κώστας Φολτόπουλος (17χρ) και ο Φάνης Κιοκμενίδης (17χρ), που φύλαγαν τον οπλισμό της διμοιρίας τους, αντιμετώπισαν για πάνω από 7 ολόκληρες ώρες, με τ' ατομικά τους όπλα, 200 Γερμανούς και ταγματασφαλίτες.
περισσότερα ΕΔΩ
