Βασίλης Τσιτσάνης

 18 Ιανουαρίου 1915, Τρίκαλα - 18 Ιανουαρίου 1984, Λονδίνο

 «Θυμάμαι, αποβραδίς είχε γίνει μπλόκο από τους Γερμανούς σ' ένα κουτούκι και κανείς μας δεν ήξερε ποιος θα φύγει ζωντανός από μέσα. 
Μ' έβαλαν και έπαιζα μέχρι το πρωί. Το χάραμα μας άφησαν να φύγουμε. Έξω το χιόνι ήταν στρωμένο, και όπως πήγαινα για το σπίτι είδα τόπους- τόπους πηχτό κόκκινο αίμα. Μέσα στο λίγο φως είδα το παλικάρι που ήταν σκοτωμένο. Γύρισα σπίτι μου και έγραψα το τραγούδι. 
Ο πρώτος του τίτλος ήταν "Ματωμένη Κυριακή"» (1943).
Κάπως έτσι γράφτηκε η «Συννεφιασμένη Κυριακή». (1948)

Περισσότερα ΕΔΩ

 

 Μουσική & στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης

 Συννεφιασμένη Κυριακή,
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.

Όταν σε βλέπω βροχερή,
στιγμή δεν ησυχάζω.
μαύρη μου κάνεις τη ζωή,
και βαριαναστενάζω.

Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή,
που 'χασα την χαρά μου.
συννεφιασμένη Κυριακή,
ματώνεις την καρδιά μου.